Zon, zee, strand, cultuur, avontuur, prachtige fauna en flora, … Zoveel redenen om ons Belgenlandje achter ons te laten en een nieuwe uitdaging aan te gaan in Indonesië! Waarom zouden we dan nog langer twijfelen? We pakten onze spullen en sprongen dolenthousiast het vliegtuig op richting Kuta, Lombok om hier ons eigen gastenverblijf te openen. Het allerbelangrijkste dat mee verhuisd moest worden was natuurlijk onze hond, Mhina. De gedachte was zelfs nog niet bij ons opgekomen om deze sprong te wagen zonder onze trouwe metgezel aan onze zijde! Wie zou er ons dan ’s morgens komen wakker kussen voor een ochtendwandeling? Wie zou er dan op onze schoot komen zitten met haar 40 kg?
Na twee vreselijke weken van quarantaine, voor ons nog veel erger dan voor Mhina waarschijnlijk, kwam onze oogappel dan eindelijk hier aan. Wat hadden we haar natte kussen en kwispelstaart gemist! Maar nu waren we herenigd met z’n drieën. En wat genoten we daarvan! Elke dag hossen en zwemmen op het strand, samen relaxen in de tuin, ravotten met de speeltjes waar we natuurlijk plaats voor hadden gemaakt in onze koffers. Elkaar gewoon graag zien. We hadden geen seconde spijt van al de moeite en het geld dat het ons had gekost om haar hier te krijgen. Geen seconde.
Mhina had al snel door dat ze in het paradijs was terecht gekomen. Niet alleen had ze hier haar liefdevolle thuis weer teruggevonden, maar zoveel speelkameraadjes had ze nog nooit gehad! Op elke hoek van de straat, op eender welk strand, waar je ook kijkt, … Overal zie je ze: the lovely Kuta Dogs.
Ze liggen heerlijk te relaxen, spelen samen het eeuwige ‘wie is de sterkste’, komen naast je zitten op het strand, gebruiken hun oprechtste puppyblik om jouw kokosnoot te mogen delen, leven in het hier en het nu. En maar goed ook dat het honden zijn, dat ze elke dag nemen zoals hij komt, dat ze niet stilstaan bij het feit dat ze hier een vreselijk bestaan leiden. Want mochten ze dat kunnen beseffen, mochten ze beseffen dat ze het zoveel beter zouden kunnen hebben, dan zouden er in en rond Kuta niet veel vrolijk kwispelende honden meer rondlopen.
Maar wij dierenliefhebbers beseffen het maar al te goed! Als je hier wat langer verblijft, zie je ook de graatmagere honden, de honden met geïnfecteerde wonden, de aangereden honden die verlamd achterblijven. Je ziet de gevechten om territorium, vrouwtjes en voedsel. Je ziet alle teefjes die overduidelijk een nest pupjes aan het zogen zijn en je beseft dat er alwéér een aantal hondjes zijn bijgekomen op straat, die het vast en zeker niet allemaal zullen overleven. Je ziet de honden waar stenen en stokken naar gegooid wordt, omdat de locals simpelweg niet weten hoe ze er anders mee moeten omgaan.
Zo’n dingen gaan door merg en been bij iedereen, dus ook bij ons! Constant zien wij het contrast tussen het prinsessenleventje van onze Mhina en het lot van de straathonden hier en dat vreet aan ons, al vanaf de eerste dag. Elke keer we hierbij stilstaan, zien we ons meisje nog een beetje liever en zijn we extra dankbaar dat we haar het leven kunnen geven dat ze verdient.
De honderden prachtige viervoeters hier verdienen net hetzelfde!
- Ze verdienen liefde. Die liefde kan je geven, maar alleen aan diegenen die nog niet bang of wantrouwig zijn geworden.
- Ze verdienen voedsel en water. Dat kan je voorzien, maar alleen voor de honden die je ontmoet.
- Ze verdienen een thuis. Die thuis kan je aan één, twee of meer honden geven, maar alleen natuurlijk als je hier voor langere tijd verblijft. Gezien de godsdienst van de lokale bevolking, is dit iets wat voornamelijk door expats moet gedaan worden.
- Ze verdienen een stressloos bestaan. Zo lang ze met zovelen zijn, kan je dat helaas met de beste wil van de wereld niet verwezenlijken.
Het adopteren van één van de zovele verlaten en zieke pups, heeft ons van bij het begin een heel goed gevoel gegeven! Ze kreeg liefde, warmte, eten, drinken, een grote zus, een thuis en een naam: Magic. Door de juiste medicatie en onze goede zorgen werd ze steeds sterker en groeide ze op tot een prachtig, sterk hondje. Ze is nu enkele maanden bij ons en is net als Mhina een deel van ons gezin geworden. Yes, we hebben er eentje gered!
Eentje… Eentje is geentje, zeggen ze in België als je op een feestje na één drankje al naar huis wilt gaan. En die spreuk gaat ook op voor het redden van onze lieve Magic. Er moest dringend meer gebeuren hier! En omdat er voor de honden nog geen georganiseerde hulp was, werd samen met enkele andere mensen begin april 2015 Kuta Lombok Dogs opgericht. Ein-de-lijk!
Met Kuta Lombok Dogs willen wij hulp bieden aan zieke en gewonde honden, teefjes bijstaan die te zwak zijn om hun pups te voeden, maar ook de wortel van het probleem aanpakken. Wij willen zoveel mogelijk honden castreren en steriliseren, om zo langzaamaan de populatie naar beneden te halen. We weten dat het jaren zal duren voor er een merkbaar verschil te zien is, maar we weten dat het noodzakelijk is en zijn vastberaden om door te zetten! En ondertussen telt elke hond die we kunnen voeden, verzorgen of castreren.
Eens we ons er hadden aan gezet, kwam alles in een stroomversnelling terecht. Iedereen die hieraan meewerkt is een dierenliefhebber en vastberaden om een verschil te maken voor de honden hier. We startten een facebookpagina, een website en een fundingpagina. We vonden een schitterende lokale dierenarts die haar diensten en inzet volledig gratis aanbiedt om met ons samen te werken. We kregen de toestemming van de Kepala Desa (het hoofd van het dorp), om met onze organisatie verder te gaan. We maakten posters en flyers en plaatsten donatieboxen in de restaurants in Kuta. We waren in de zevende hemel toen we merkten dat onze publiciteit en ons enthousiasme voor heel wat donaties zorgden en gingen dadelijk tot actie over.
We begonnen ons geld te gebruiken om honden te vangen en te castreren. Reutjes die we moesten vangen om bijvoorbeeld een wonde te verzorgen, werden tegelijkertijd ook gecastreerd. Na enkele weken hadden we tien reutjes gecastreerd, één vrouwtje gesteriliseerd, een vijftal honden met geïnfecteerde wonden verzorgd en drie verlaten pupjes een thuis gegeven. Vooral dat laatste was niet makkelijk! We vonden dat we klaar waren om een eerste event te plannen en zo organiseerden we op 9 mei een eerste Multiple Castration Day op het strand in Kuta. Onze dierenarts zorgde voor nog drie andere teams, we ronselden vrijwilligers en probeerden een hele dag lang zoveel mogelijk reutjes te vangen en te castreren in het werkstation dat we hadden opgezet op het strand. Het was een succes! Aan het einde van de dag konen we met fierheid zeggen dat we 28 honden een blauwe Kuta Lombok Dogs halsband hadden kunnen omdoen!
We hebben al heel wat goeds gedaan op korte tijd, maar beseffen nu eens te meer dat dit maar een begin is. We hebben heel veel donaties nodig als we dit event regelmatig willen herhalen én tegelijkertijd pups willen voeden, wonden willen verzorgen en vrouwtjes willen steriliseren. We zijn dus volop bezig met het inzamelen van nieuwe fondsen om ons werk te kunnen verder zetten. Elke week organiseren we nu een vaste Movie Night in Kuta, waarbij we aan de toeschouwers een vrije donatie vragen bij wijze van inkom. We houden ook een maandelijkse lotjesverkoop, waarbij een aantal van de zaken hier in de buurt gratis een product of service aanbieden, die wij dan mogen verloten onder de toeristen. Met deze activiteiten willen we vaste maandelijkse donaties verzamelen voor Kuta Lombok Dogs. We zouden natuurlijk graag ook enkele grote sponsors kunnen aantrekken. Grote bedrijven die ons willen steunen door geld, voedsel, medicijnen, … te doneren. Hier zijn we op dit moment volop mee bezig en we hopen door onze organisatie meer naamsbekendheid te geven ook meer donaties en steun te ontvangen.
Er is nog heel veel werk en we weten dat dit een eindeloos probleem zal blijken, maar dat mag ons niet ontmoedigen. We voelen veel steun van overal en krijgen voornamelijk positieve reacties. En elke keer we een hond kunnen verzorgen of een nest pupjes kunnen voeden, geeft ons dat ook een heerlijk gevoel natuurlijk! We weten dat we de straathonden geen luilekkerleven kunnen bieden zoals Mhina en Magic, maar dat vragen zij ook niet. Zij vragen niet om allemaal gedomesticeerd te worden en de hele dag door in een lekker zacht bed te kunnen liggen waar ze alleen maar moeten uit komen om hun buikje rond te eten, wat te gaan ravotten of hun baasje te komen knuffelen. Eigenlijk vragen zij helemaal niets. En net daarom verdienen ze alles!
En zo worden onze dagen hier rijkelijk gevuld, met het zorgen voor onze gasten van Same Same Bungalows én het verzorgen van onze prachtige honden hier thuis en op straat. We doen alles met veel liefde en hopen er nog lang mee te kunnen doorgaan!
Voor wie geïnteresseerd is in wat we doen, ons wil steunen of een manier weet om donaties te verzamelen: contacteer ons alsjeblieft! We zitten op jou te wachten en hebben je nodig! Alvast bedankt!
Mail naar info@kuta-lombokdogs.com of neem een kijkje op www.kutalombokdogs.com of www.facebook.com/KutaLombokDogs.
Dit artikel werd geschreven door Elfi Devolder.
Heb je zelf ook interesse om een leuk gastartikel te schrijven voor Zuidoost-Azië Magazine? Neem dan contact op via dit formulier.
Leave a Reply
You must be logged in to post a comment.