Bij onze eerste ontmoeting praatten we er al over: in het buitenland wonen en werken. Ik (Michelle) en Jasper, mijn vriend. We hebben allebei afzonderlijk al veel gereisd, naar zowel Azië als Afrika. Ik kom vanaf kleins af aan al in de Filippijnen omdat mijn moeder hier vandaan komt. Ik voelde me er altijd thuis, een tweede thuis. Jasper was nog nooit in de Filipijnen geweest, maar het stond hoog op zijn lijstje. In 2015 reisden we samen vier maanden rond in de Filipijnen. Een mooie reis met veel herinneringen én de prikkel om voor dit avontuur te gaan: emigreren en een business opbouwen in de Filipijnen!

Banen opgezegd en huis verkocht; niets houdt ons nog tegen.

Na zeven jaar samen, samenwonen en met de geboorte van onze prachtige dochter Saar, die nu bijna 2 jaar is, is het dan echt werkelijkheid!
We hebben onze banen opgezegd, huis binnen een maand verkocht, heel de inboedel verkocht en de tickets zijn geboekt. Let’s go! Mega spannend, maar ook heel veel zin in dit avontuur, want hier fantaseren en dromen we al jaren over. Na een emotioneel afscheid van familie en vrienden vertrekken we in november 2018. De vlucht naar Manila verliep gelukkig soepel, ik zag er tegenop want zou Saar wel slapen in het vliegtuig? Zou ze niet vervelend worden als ze ruim 12 uur in een vliegtuig zit? Maar dat viel allemaal gelukkig mee! Ze had een eigen stoel, kon filmpjes kijken en het was een nachtvlucht. Uiteindelijk aangekomen in ons hotel, proostten we met een ijskoud San Miguel biertje op ons avontuur.

Onwennig: geen vakantie maar ons nieuwe thuis.

We zijn er! Maar het is toch ook wat onwennig. Ondanks dat ik hier al jaren kom en Jasper de Filipijnen ook al drie keer heeft bezocht, voelt het nu anders. We zijn hier met een andere insteek, dit keer is het geen vakantie. Maar ook de druk van ‘we moeten hier iets gaan opbouwen’ komt om de hoek kijken. Gaat dat wel lukken? Kan Saar hier aarden? Wat als we geen geschikte locatie vinden voor onze plannen? Deze vragen spoken geregeld door mijn hoofd. Maar we zijn vastberaden, we gaan het waarmaken! 

Jetlag en op ontdekkingstocht.

Eerst maar eens de jetlag ‘eruit’ slapen, morgen weer een dag. Na een onrustige nacht – ons hotel ligt pal tegenover het vliegveld, dus we zijn getuige van letterlijk álle omroepen; “Mister Yang you are delaying the flight” – gaan we op pad. We willen een aantal plekken bezoeken waar we graag een stuk land willen kopen. Het plan is om er dan bungalows op te bouwen en deze te verhuren aan toeristen. Maar vinden we iets betaalbaars? Zien we onszelf op die plek wonen? Maar wat ook erg belangrijk is (ook voor Saar): zijn er faciliteiten zoals een goede basisschool, ziekenhuis etc.?

De zoektocht naar ons nieuwe thuis.

De Filipijnen is een groot land met meer dan 7100 eilanden, onderverdeeld in drie grote eilandgroepen. In het noorden ligt de provincie Luzon, het middelste deel zijn de Visayas en het zuiden hoort bij Mindanao. Overal vind je prachtige plekken om iets te starten. Dus hoe besluit je waar je je wilt settelen? We zijn op zoek naar een niet-toeristische spot, een plek die nog niet is overspoeld met toeristen en dus nog onontdekt is. Want zeg je Filipijnen, dan denk je al gelijk aan de trekpleisters Palawan, Boracay en Bohol. Maar er zijn nog meer geweldige bestemmingen!

We reizen naar een aantal eilanden waar we al eerder zijn geweest in 2015 die ons toen al aanspraken. Nu we er weer zijn, letten we op de ontwikkeling van het gebied, ons gevoel en of we onszelf überhaupt hier zien wonen.

Siargao island.

We starten op het tropische eiland Siargao. Een topbestemming, dé surfspot van de Filipijnen. Maar helaas overcrowded, we zien nu al een wildgroei aan accommodatie. Vergeleken met 2015 (eigenlijk zelfs al met een jaar geleden) is het erg druk geworden op dit eiland. Daarnaast zijn de prijzen gigantisch gestegen. Voor ons onbetaalbaar. Of je moet een hoge prijs betalen voor een klein stukje land. We besluiten na lang wikken en wegen – want we vinden het eiland en de sfeer geweldig – door te reizen naar andere eilanden. En Siargao voor nu even achter ons te laten, eerst maar eens de andere bestemmingen bekijken.

Malinao beach in Siargao.

Siquijor.

Dit eiland is te bereiken per boot vanuit Dumaguete stad, op Negros Oriental.
Leuk eiland, met her en der mooie stranden. We verbleven bij Treasure Island resort. Een mooi resort, aan het strand en met een goed restaurant.

Doordat het een klein eiland is met goede wegen kun je met de scooter prima rondrijden. Onderweg zijn we gestopt bij de Century Old Balete Tree, deze is al 400 jaar oud. Hier heb je een ‘nature fish spa’ onderaan de boom, waar kleine visjes aan je voeten knabbelen. In het begin kietelt het en schrik je van het happen, maar naderhand toch prettig zo’n gratis voet spa. We zijn bij Lazi church gestopt, de oudste en grootste kerk van Siquijor.

En we hebben ook  Cambugahay Falls bezocht. Helaas was het op dat moment niet zo mooi. Door het vele regenen was de kleur van het water bruin, en daarnaast lag er veel schuim op het water. Later bleek dat er hogerop mensen hun kleding aan het wassen waren….

Maar ook hier zijn de prijzen flink gestegen in de voorbije jaren, en daarnaast weten we niet of we ons hier helemaal thuis kunnen gaan voelen.

Century Old Balete Tree met fish spa.

Dumaguete.

Staat bekend als studentenstad, niet een grote kolossale stad vergeleken met bijvoorbeeld Cebu, het is een stad met een rustig karakter.

Het heeft een mooie boulevard, waar je lekker kunt wandelen. Helaas geen zandstrand.

Vanuit Dumaguete worden er ook trips georganiseerd om naar Apo island te gaan. Apo island ligt ten zuiden van Dumaguete, en je kunt er prachtig snorkelen tussen de zeeschildpadden. Dit was echt een hele gave ervaring, veel schildpadden gezien en ook van zo dichtbij. Echt prachtige beesten!

Maar ondanks dat we een leuke tijd hebben gehad, trekt een stad ons toch niet. En gaan we naar onze laatste bestemming.

Last but not least: Camiguin.

Dit eiland heeft 7 vulkanen, vandaar dat het ‘The Island Born of Fire’ wordt genoemd. Een groen paradijs met veel hoogtepunten voor een klein eiland.

Het is voor veel toeristen nog een onbekende bestemming, waardoor het nog niet wordt overrompeld door toeristen. We zijn hier al een paar keer geweest, en ook nu voelt het gelijk goed. We toeren een aantal dagen met de scooter rond op het eiland. We bekijken het nu ook met andere ogen (kunnen we hier wonen?). En ja het voelt gewoon goed, een rustig en prettig eiland, vriendelijke mensen. We zijn eruit. Dit wordt ‘our new home’!

De luchthaven van Camiguin.

In mijn volgende blogs vertel ik meer over onze zoektocht naar een geschikt stuk land op Camiguin Island, gaan we deze vinden? En uitdagingen die daarbij om de hoek kijken. Gooien we de handdoek in de ring of zetten we door?

Dit artikel werd geschreven door Michelle van de Ven.

Geboren in Nijmegen, Nederland. Tot voor kort altijd in de zorg gewerkt als verpleegkundige en wondverpleegkundige.

De Filipijnen heeft een speciaal plekje in mijn hart, mede omdat mijn moeder er vandaan komt en de familie er woont. Maar ik vind het ook een heerlijk land. De tropische warmte, de mensen, het (veel) relaxtere leven. Komt het vandaag niet af? Dan is er morgen weer een dag. Vandaar dat de keuze om een avontuur te starten op de Filipijnen ook vrij makkelijk was gemaakt.

Heb je zelf ook interesse om een leuke gastblog te schrijven voor Zuidoost-Azië Magazine? Neem dan contact op via dit formulier.