Een gezellig bezoekje aan de gevangenis. Het klinkt niet als een alledaags uitstapje maar toch raad ik het iedereen aan die een (kort) bezoekje brengt aan Puerto Princesa.

Puerto Princesa staat niet bekend als een toeristische trekpleister en dat is het wat mij betreft ook zeker niet. Er zijn in de Filipijnen absoluut mooiere plekken om te duiken, snorkelen of eilandhoppen. Maar Puerto Princesa heeft één ding wat geen enkele andere plek op de Filipijnen heeft: de Iwahig Prison and Penal Farm is namelijk de enige gevangenis waar iedereen vrij in en uit kan lopen. Dus ook toeristen.

Ik hoor je denken: ‘Dus de gevangenen kunnen gewoon weg? Hoe kan deze gevangenis een succes zijn?’ Dat klopt. Maar toch werkt het. 

De gevangenen in de Iwahig gevangenis zitten al enige tijd vast en de meeste hebben al een periode in een zwaarbewaakte gevangenis in Manilla achter de rug. Een poging tot ontsnappen betekent rechtstreeks terug naar deze (voor hen) hel. Daarnaast krijgen ze weer een flink aantal jaren gevangenisstraf cadeau en hier zitten ze niet op te wachten. Ze hebben voldoende vrijheden en mogelijkheden om te werken en willen daardoor deze kans niet verspillen.

Via diverse artikelen en vrienden hadden we over deze open gevangenis gehoord en dus besloten we dat we hier absoluut heen moesten. Licht gespannen hielden mijn reisgenootje en ik een tuktuk aan. We waren vooraf goed geïnstrueerd: neem voor de gevangenen wat lekkers en sigaretten mee, dit kunnen ze waarderen. Zorg ook voor wat kleingeld om ze te geven na een eventuele rondleiding. Met een gevulde tas reden we het terrein op. Ik ken gevangenissen in Nederland met een flink aantal sluizen, tassen- en legitimatiecontroles. Niks van dit alles. De slagboom stond open en er werd vriendelijk naar ons gezwaaid. Het terrein is twee keer zo groot als Parijs, dus eenmaal door de slagboom was er nog geen gevangene te bekennen.

Ingang van de Iwahig Prison & Penal Farm

Na een aantal kilometers zagen we een aantal mannen lopen met een t-shirt met ‘medium inmate’ op de achterkant, die vrolijk naar ons zwaaiden, en reden we een klein stukje verder tot we bij wat sportvelden en gebouwen aankwamen. Weer werd er hier vrolijk naar ons gezwaaid. Het regende pijpenstelen en één van de gevangenen kwam ons ophalen met een paraplu. Samen met hem liepen we naar de souvenirshop, waar wat kleine zelfgemaakte souvenirs te koop zijn. Hier hingen een aantal gevangenen rond. We waren de eerste toeristen van de dag en het was al later in de namiddag, dus ze waren erg blij met onze komst.

Wat onwennig liepen we wat rond, maar de gevangenen zijn erg spraakzaam en blij met je komst. Toen we aankwamen zaten er 7 gasten op een bankje in de hoek van de winkel en we werden aan hen voorgesteld. Ze introduceerden zichzelf als de ‘Criminal Backstreet Boys’ omdat ze binnen de Iwahig verantwoordelijk zijn voor behoorlijk wat entertainment. Ik was verbaasd over de brede muzieksmaak want samen met hen hebben we mee kunnen blèren met een Nederlands nummer (Bizzey ft. Kraantje Pappie – Traag).

Verhalen uitwisselen met enkele gevangenen van de Iwahig Prison & Penal Farm

Nadat we de tas met koekjes en sigaretten tevoorschijn hadden getoverd, begonnen zich steeds meer gevangenen bij ons te voegen om zo een koekje of sigaretje mee te pakken. De jongens zijn oprecht geïnteresseerd. Zo hebben we eerst uitgebreid over onze reis verteld maar waren zij ook oprecht benieuwd naar wat er zoal in de wereld gebeurt. Je vergeet even dat deze jonge kerels al behoorlijk wat op hun kerfstok hebben. Veel van hen hebben al jaren geen bezoek ontvangen, simpelweg omdat zij zelf uit Manilla komen en de familie een bezoek aan de Iwahig gevangenis op Puerto Princesca niet kan bekostigen. Uiteraard volgde er op de vraag wat ze hebben uitgespookt een uitgebreid antwoord van alle gasten en dat is niet niks: van het handelen van een aantal joints tot beroving en zelfs moord waarvoor de meeste gevangenen zo’n 40 jaar moeten zitten. De verhalen werden tot in detail verteld.

Grote kans dat je na wat geklets ook nog een spectaculair zang- of dansoptreden krijgt. The Criminal Backstreet Boys voorzien toeristen vaak van een optreden. Leuk!

Het was echt een hele unieke en bijzondere ervaring. Ondanks dat het hele aardige gasten waren, had je toch het hele gesprek in je achterhoofd wat deze boefjes hebben uitgespookt.

Overigens hebben wij ons eigenlijk geen seconde onveilig gevoeld. We zouden het iedereen aanraden!

Dit artikel werd geschreven door Manon Hoppenbrouwers. 

Hi, Manon hier! Na het afronden van mijn studie was het eind augustus 2017 tijd om de wereld te ontdekken samen met mijn beste vriendin! Tot afgelopen maart hebben wij mogen genieten van de Aziatische kunst, cultuur, het eten en de mensen. Nu is het tijd voor Oceanië!

Heb je zelf ook interesse om een leuke gastblog te schrijven voor Zuidoost-Azië Magazine? Lees dan eerst even onze richtlijnen en neem contact op via dit formulier.